Stel je eens voor: Je hebt een super presentatie gedaan of een fantastische project afgeleverd en je wordt overladen met schouderklopjes, positieve berichtjes en één lichtjes negatieve feedback.
Met welk gevoel rij je ’s avonds naar huis?
De meeste onder ons zullen zich erin herkennen dat net die ene (wellicht goed bedoelde) negatieve noot ons blijft parten spelen.
Hoe komt dat?
Negatieve gebeurtenissen hebben in ons brein nu eenmaal een grotere impact dan positieve. Dat houden we nog over van ons oerbrein dat bij een mogelijke dreiging vernauwt omdat de kans op overleving groter is als je aardig gevonden wordt. Bij dit proces komt de stof cortisol vrij dat ervoor zorgt dat jouw alarmbellen afgaan. Hierdoor kom je automatisch in weerstand terecht en ervaar je kritiek als enorm onaangenaam.
De dreiging om iets te verliezen motiveert ons harder dan de kans om iets te winnen, ook al werkt dat vaak contraproductief. Dit concluderen John Tierney en Roy F. Baumeister in hun boek “de kracht van het negatieve”. Toch is het aardsmoeilijk om hieraan te ontsnappen. Vele werknemers gaan ver over hun grenzen om hun leidinggevende te pleasen, ook al kan dit op lange termijn leiden tot psychische en lichamelijke klachten. Denk ook maar eens aan de manier waarop we vandaag omgaan met corona-crisis. De negatieve berichten vliegen ons al anderhalf jaar om de oren en de dreiging om het instorten van ons zorgsysteem, onze economie of onze eigen gezondheid zorgen ervoor dat ons rationele brein het onderspit moet delven tegenover instinctief of reflexmatig gedrag. We gaan spreken en handelen uit angst.
Maar terug naar ons voorbeeld;
Wat kan je doen met negatieve feedback?
Ten eerste hebben we feedback nodig als we willen leren en groeien.
Maar stel jezelf de vraag waar je feedback op wil krijgen. Wat wil je leren, bereiken, beter doen?
Probeer de info te selecteren waarmee je zelf aan de slag wil en kan.
Ten tweede hangt veel af van de manier waarop iets meegedeeld wordt.
De positieve punten moeten ook zeker benoemd worden. Iedereen wil zich gezien en serieus genomen voelen. Als er dan achteraan wordt verteld wat beter kan, vindt het brein dat prima.
Durf je gesprekspartner daarop aan te spreken.
Probeer positief naar het leven, de actualiteit en je werkomgeving te kijken.
Dit vergt oefening maar is enorm helend op lange termijn.
Stel snelle oordelen of geplande kritische opmerkingen uit.
Schiet niet meteen in de verdediging als je je aangevallen voelt maar durf even rustig te ademen of een pauze in te lassen.
Probeer de zorg van de ander te begrijpen.
Verder geef best zelf het goede voorbeeld.
We kunnen anderen niet veranderen, alleen onszelf.
Wees eerlijk met anderen zonder hun gevoelens uit het oog te verliezen.
Denk over hoe je graag zelf zou aangesproken worden.
Spreek met respect en erkenning tegenover een collega en je zal dit gedrag ook sneller terugkrijgen.
Reageer dus vanuit oprechte empathie en bedank de ander voor de moeite om de feedback te formuleren.
Tot slot: zoek positieve energie op.
Omring je met mensen die het beste met je voorhebben en die niet meteen jou naar de mond praten. Zoek gezelschap of een plek die jou weer energie geven en die je kunnen motiveren om terug enthousiast en optimistisch er tegenaan te gaan.
Merk jij dat je last hebt van negatieve feedback?
Deze blog is geschreven door Sofie Vervloet.
Wie is Sofie?
Ze werkt als loopbaancoach in ons loopbaancentrum ylia. Hiernaast is ze leerkracht in het deeltijds onderwijs en life coach.
Je kan haar bereiken via sofievervloet@ylia.be
Wist je dat je recht hebt op een gratis kennismakingsgesprek bij Sofie voor loopbaanbegeleiding?
0 reacties