Je creëert je eigen kansen … ook op de arbeidsmarkt … dit stuit vaak op weerstand. Je hoort dit niet vaak in je opleiding of schoolloopbaan. Er wordt hierrond ook geen duiding of een handleiding gegeven. Hoe vaak gebeurt het niet dat iemand richting een bepaalde opleiding georiënteerd wordt omwille van externe factoren: vroegere studiekeuze, omgeving, … ja ook omwille van Corona. Ik vernam laatst dat een leerling het advies kreeg om bij een toekomstige studiekeuze toch zeker ook rekening te houden met Corona en vooral een veilige keuze te maken.
Jammer.
Sommige coachees geloven niet in hun eigen mogelijkheden omdat hen tijdens hun eerdere studiekeuze verteld werd dat zij niet slim genoeg waren of dat zij bij voorbaat bepaalde dingen toch al niet zouden kunnen. Het ergste is dat zij dat ook zelf begonnen geloven.
Dat doet mij denken aan het verhaal van de volwassen olifant, een kolos van +/- 4000 kg, die accepteert dat hij niet kan ontsnappen als hij met een ketting aan een paaltje wordt vastgebonden. Dit doet hij omdat hij als baby-olifant met een touw aan een paal gebonden werd die groter was dan hijzelf. Toen had hij de kracht niet om zich los te rukken. Nu zou hij dat zeker wel kunnen.
Echter, hij is blijven geloven dat hij dat niet kan.
Jammer.
Een loopbaantraject is steeds een uitdaging, een samen zoeken naar de meest gepaste weg. Hoe mooi is het als je als loopbaancoach getuige bent van het feit dat je coachee opnieuw in zichzelf gaat geloven. Dat hij/zij ziet dat hij/zij nieuwe, uitdagende mogelijkheden heeft gevonden op de arbeidsmarkt. Dat hij/zij zijn/haar cirkel van mogelijkheden kan vergroten. Dat hij/zij stopt met geloven want anderen hem/haar hebben aangereikt. Dat hij/zij langzaamaan zijn/haar eigen waarheid (her)ontdekt en zijn/haar eigen loopbaan pad gaat lopen.
Hoe mooi is het om als loopbaancoach, telkens opnieuw te zien, dat de ogen van je coachee beginnen stralen als hij/zij zijn/haar eigen kracht en talent (h)erkent en deze energie opnieuw voelt stromen.
